دیاگ مخفف کلمه diagnosing به معنی عیب یابی است .

سالهای اولیه دهه 80 خودروسازان برای راحتی کار تعمیرکاران تصمیم گرفتند که سیستمی پیاده سازی کنند تا تعمیرکاران به راحتی بتوانند سراغ قطعه معیوب رفته و نسبت به تعمیر و یا تعویض آن اقدام کنند .

در نتیجه قطعه ای تحت عنوان ECU ( کامپیوتر خودرو ) را به عنوان قسمت اصلی پردازش اطلاعات ساخته و برای قسمتهای مهم خودرو نظیر گیربکس ، خنک کننده ، ترمزها ، قطعات برقی و … یکسری سنسور و عملگر نصب کردند تا هنگام برخورد با مشکل، عیب با کد خطا در ایسیو ظاهر شود .

بهتر است علاقمندان محترم به این موضوع توجه داشته باشند که دستگاه دیاگ یک دستگاه جادویی نیست و بیشتر زحمت عیب یابی را تعمیرکار باید شخصا بر عهده داشته باشد . اطلاعاتی که دستگاه عیب یاب از کامپیوتر خودرو دریافت می کنند به چند دسته تقسیم می شوند : کد های تشخیص عیب سیستم انژکتوری ( عمدتا عیوب الکترونیکی ) کدهای عملکردی موتور